PROWADZĄCY

wykład:

Studium stacjonarne – dr hab. D.Szumiło-Kulczycka
Studium zaoczne – dr hab. A.Światłowski, prof. UJ

ćwiczenia:

dr Michał Rusinek,
dr Marcin Żak,
dr Paweł Czarnecki
doktoranci

Przedmiot całoroczny 0-11

Forma zajęć : wykład + ćwiczenia
Liczba godzin : 60 + 60
Wymóg wstępny: zdany egzamin z prawa karnego (materialnego)
Forma zaliczenia przedmiotu : egzamin pisemny – tradycyjnie składający się z części teoretycznej i kazusowej

Posiadanie zaliczenia ćwiczeń daje preferencje na egzaminie, nie jest natomiast konieczne do przystąpienia do egzaminu w którymkolwiek z terminów

Na wykładzie jest omawiana m.in. następująca problematyka:

• pojęcia podstawowe
• czynności procesowe
• źródła i obowiązywanie prawa karnego procesowego
• uczestnicy procesu karnego
• dowody
• środki przymusu
• postępowanie przygotowawcze
• postępowanie główne
• postępowanie apelacyjne
• kasacja
• wznowienie postępowania
• podstawowe zagadnienia trybów szczególnych
• naczelne zasady procesu karnego
• Europejska Konwencja Praw Człowieka a proces karny

Na ćwiczeniach omawiana jest przede wszystkim problematyka:

• uczestników postępowania
• postępowania przygotowawczego
• postępowania głównego
• postępowań odwoławczych
• postępowań szczególnych
• postępowań uzupełniających i następczych

Poza tym ćwiczenia mają na celu nauczenie:

• rozwiązywania kazusów
• pisania prostych pism procesowych
• dyskusji

Wykładowca: dr hab Adam Górski, prof. dr hab. Piotr Hofmański

przedmiot jednosemestralny z grupy S-6, w I semestrze,
liczba godzin: 45 (15×3),
forma zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny – pytania testowe oraz otwarte,
wymóg wstępny – zaliczone prawo karne

Ogólna informacja o przedmiocie: 

Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie z systemem prawnomiędzynarodowej ochrony praw człowieka i jego wpływem na gwarancje procesowe uczestników postępowania karnego, a także z regułami współpracy międzynarodowej w sprawach karnych, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy z innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej, oraz z zasadami funkcjonowania międzynarodowego sądownictwa karnego.

Omawiana problematyka

W ramach przedmiotu omawiane są podstawowe gwarancje ochrony praw jednostki mające znaczenie dla uczestników procesu karnego oraz tryby postępowania przez organami międzynarodowymi zajmującymi się tą ochroną. Ponadto analizowane są reguły funkcjonowania współpracy międzynarodowej w sprawach karnych, ze szczególnym uwzględnieniem współpracy między państwami członkowskimi Unii Europejskiej oraz poszczególne instrumenty tej współpracy, takie jak europejski nakaz aresztowania, europejski nakaz dowodowy, międzynarodowe zespoły śledcze, uznawanie orzeczeń, i inne. Omawiana jest też idea międzynarodowego sądownictwa w sprawach karnych oraz zasady funkcjonowania Międzynarodowego Trybunału Karnego w Hadze oraz trybunałów ad hoc.

Źródła prawa

W odpowiednim zakresie: k.p.k., stosowne decyzje ramowe, stosowne umowy międzynarodowe (ekstradycyjne oraz o pomocy prawnej)

Literatura

• Hofmański, Europejska Konwencja praw człowieka i jej znaczenie da prawa karnego, Toruń 1995;
• Górski, A. Sakowicz (red.), Zwalczanie przestępczości w Unii Europejskiej. Współpraca sadowa i policyjna w sprawach karnych, Warszawa  2006;
• Kuczyńska, Wspólny obszar postępowania karnego w prawie Unii Europejskiej, Warszawa 2008;
• Płachta, Międzynarodowy Trybunał Karny, Warszawa 2004;
• Hofmański (red.), Europejski nakaz aresztowania w teorii i praktyce państw członkowskich Unii Europejskiej, Warszawa 2008

Wykładowca: dr hab. Andrzej Światłowski, dr Paweł Czarnecki

przedmiot jednosemestralny z grupy S-4, w II semestrze,
liczba godzin: 30 (15×2),
forma zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny,
wymóg wstępny – zdany uprzednio egzamin z prawa karnego, mile widziane uprzednie zdanie procesu karnego

1. Ogólna informacja o przedmiocie: 

Plan wykładu obejmuje wszelkie postępowania karne szczególne, a więc postępowania dotyczące odpowiedzialności karnej sensu largo różniące się w sposób istotny i z góry przewidziany przez ustawodawcę od postępowania zwyczajnego.

Obok kodeksowych postępowań szczególnych (uproszczone, nakazowe, prywatnoskargowe, przyspieszone) zwięźle omówione zostanie odrębne postępowanie w sprawach wojskowych, przewidziane w k.p.k. Będą też omówione instrumenty konsensualne w procesie karnym, w Polsce nie zaliczane zazwyczaj do postępowań szczególnych, bez wątpienia mające jednak przynajmniej niektóre ich cechy i pełniące zbliżoną rolę.

Przedmiotem wykładu jest także postępowanie karne skarbowe, wraz w jego trybami szczególnymi (uproszczony, nakazowy, w stosunku do nieobecnego, mandatowy i w przedmiocie dobrowolnego poddania się odpowiedzialności), jak również postępowanie w sprawach o wykroczenia, także wraz z jego trybami szczególnymi (mandatowy, nakazowy, przyśpieszony). Ponadto bardzo zwięźle wspomniane będą przypadki stosowania przepisów k.p.k. w postępowaniu przed Trybunałem Stanu i poprawczym.

Pokrótce omówione będzie też postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności podmiotu zbiorowego za czyn osoby fizycznej będący przestępstwem lub przestępstwem skarbowym.  Podsumowaniem prowadzonych rozważań będzie spojrzenie na postępowania szczególne przez pryzmat funkcji przez nie pełnionych, polityki kryminalnej oraz naczelnych zasad procesu karnego.

Podobne przedmioty są wykładane również na innych wydziałach prawa w Polsce

2. Omawiana problematyka

1. Pojęcie i rodzaje postępowań szczególnych w procesie karnym, racje i sposoby wyodrębnienia postępowań szczególnych, zagadnienia definicyjne.
2. Przegląd i problematyka konstrukcyjna poszczególnych postępowań szczególnych,
3. Odmienności postępowania w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe
4. Odmienności postępowania w sprawach o wykroczenia
5. Postępowanie w przedmiocie odpowiedzialności podmiotu zbiorowego za czyn osoby fizycznej będący przestępstwem lub przestępstwem skarbowym.
6. Kodeksowe postępowania szczególne
7. Postępowanie w stosunku do nieobecnych, wojskowe, przed TS
8. Postępowania mandatowe i postępowanie w przedmiocie dobrowolnego poddania się odpowiedzialności
9. Skrócone sposoby załatwianie spraw,
10. Konsensualizm w procesie karnym
11. Zróżnicowanie postępowania karnego w innych systemach prawnych – ważniejsze zagadnienia
12. Granice i funkcje zróżnicowania form postępowania;
    Postępowania szczególne w świetle naczelnych zasad procesowych i jako instrumenty polityki karnej

3. Źródła prawa

W odpowiednim zakresie: k.p.k., k.p.w., k.k.s. ustawa o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych…

4. Literatura

A. Światłowski: Jedna czy wiele procedur karnych, Arche, Sopot 2008,
D. Kala: Tryby szczególne w kodeksie postępowania karnego w świetle poglądów prezentowanych w doktrynie i judykaturze, Toruń 2005.

Wykładowcy: dr Michał Rusinek, dr Marcin Żak

przedmiot jednosemestralny z grupy S-4  w I semestrze,
liczba godzin: 30 (15×2),
forma zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny,
wymóg wstępny – zdany uprzednio egzamin z co najmniej jednego przedmiotu proceduralnego

1. Ogólna informacja o przedmiocie: 

Przedmiot wychodzi naprzeciw od dawna zgłaszanym oczekiwaniom studentów. Problematyka dowodowa jest przedmiotem wykładu w ramach wielu prowadzonych na naszym wydziale przedmiotów (zwłaszcza trzech obligatoryjnych przedmiotów proceduralnych) brak jednak takiego przedmiotu specjalizacyjnego, w ramach którego problematyka byłaby omawiana „przekrojowo”, z uwzględnieniem podobieństw i różnic dowodów w poszczególnych procedurach.

Przedmiot ten nie ma oczywiście na celu powielania kwestii omawianych w ramach innych wykładów, czemu między innymi ma służyć przyjęcie układu zagadnieniowego tematów (nie zaś omawianie „po kolei” poszczególnych procedur, co byłoby pozbawione uzasadnienia).

Z kolei podkreślenie w tytule przedmiotu, że chodzi o prawne zagadnienia dowodów służy wyraźnemu wskazaniu, że przedmiot ten w żadnym wypadku nie jest konkurencyjny względem przedmiotów prowadzonych w Katedrze Kryminalistyki (zwłaszcza: „Kryminalistyka” i „Ekspertyza sądowa”), lecz przeciwnie – jest wobec nich  komplementarny.

W ramach wykładu planowane jest omówienie następujących grup zagadnień: zagadnienia ogólne, pojmowanie dowodu w różnych tradycjach i systemach prawnych, naczelne zasady prawa dowodowego w poszczególnych postępowaniach, przedmiot dowodu, inicjatywa dowodowa, źródła i środki dowodowe – świadek, oskarżony, biegły, czynności dowodowe, zakazy dowodowe, tajemnica prawem chroniona w postępowaniach, ocena dowodów, specyfika dowodów w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, karnym skarbowym, przeciwko podmiotowi zbiorowemu i dyscyplinarnych, wybrane zagadnienia anglosaskiego prawa dowodowego, dowody przed trybunałami międzynarodowymi. Wszystkie zagadnienia miałyby być omawiane syntetycznie, przez porównanie poszczególnych regulacji prawnych, z rozważeniem funkcji, celu i pożądanego zakresu istniejących różnic.

2. Omawiana problematyka:

1. Zagadnienia ogólne,  Pojmowanie dowodu w różnych tradycjach prawnych; Klasyfikacje dowodów
2. Naczelne zasady prawa dowodowego w postępowaniu karnym i w innych postępowaniach
3. Specyfika dowodów w poszczególnych postępowaniach
4. Przedmiot dowodu, inicjatywa dowodowa
5. Źródła i środki dowodowe 1 – świadek
6. Źródła i środki dowodowe 2 – biegły, tłumacz, specjalista
7. Świadek anonimowy, świadek koronny,
8. Czynności dowodowe, dowody rzeczowe i z dokumentu
9. Ocena dowodów
10. Zakazy dowodowe 1
11. Zakazy dowodowe 2
12. Tajemnica prawem chroniona w postępowaniach
13. Dowody przed trybunałami międzynarodowymi
14. Wybrane zagadnienia anglosaskiego prawa dowodowego

3. Źródła prawa

W odpowiednim zakresie k.p.k., k.p.c., k.p.a., p.p.s.a.

4. Literatura 

R.Kmiecik (red.): Prawo dowodowe
Fragmenty z podręczników i komentarzy wskazane na wykładzie

Wykładowca: dr hab. Dobrosława Szumiło – Kulczycka

przedmiot jednosemestralny z grupy S-4 w I semestrze,
liczba godzin: 30 (15×2),
forma zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny
wymóg wstępny: zdany uprzednio egzamin z prawa karnego materialnego

1. Ogólna informacja o przedmiocie:

Plan wykładu obejmuje problematykę polskiego uregulowania postępowania wobec nieletnich dotkniętych demoralizacją lub wobec których istnieje podejrzenie popełnienia czynu karalnego. Wykład prowadzony będzie z uwzględnieniem rozwiązań spotykanych w innych wybranych ustawodawstwach.

Pierwsze zajęcia poświęcone zostaną analizie historycznego rozwoju modeli odpowiedzialności osób nieletnich. Zasadniczy zręb wykładu koncentrować będzie się wokół obowiązujących obecnie w Polsce uregulowań tej odpowiedzialności (zasady, podstawy, tryby, uprawnienia Policji, obowiązki i uprawnienia sądu, udział innych organów i jednostek państwowych). Wszystkie omawiane kolejno zagadnienia ilustrowane będą wynikami badań empirycznych. Druga część wykładu poświęcona zostanie analizie i ocenie polskiego ustawodawstwa oraz praktyki w świetle przepisów i standardów międzynarodowych, przedstawieniu istniejących modeli odpowiedzialności osób nieletnich w innych systemach prawnych oraz wreszcie przedstawieniu i analizie projektowanych zmian zasad odpowiedzialności osób nieletnich w Polsce. Podsumowaniem prowadzonych rozważań będzie ocena perspektyw rozwoju postępowania wobec osób nieletnich w systemie prawa.

2. Omawiana problematyka:

1. Kształtowanie się zasad odpowiedzialności oraz postępowania wobec nieletnich sprawców czynów zabronionych rys historyczny
2. Modele i systemy postępowania w sprawach nieletnich
3. Standardy postępowania wobec sprawców czynów zabronionych w aktach międzynarodowych
4. Prawo i postępowanie wobec nieletnich w wybranych systemach prawnych
5. Kształtowanie się odpowiedzialności nieletnich w Polsce – rys historyczny
6. Przesłanki zastosowania ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich
7. System środków oddziaływania
8. Organy i uczestnicy postępowania w sprawach nieletnich
9. Zasady obowiązujące w postępowaniu w sprawach nieletnich
10. Czynności Policji w postępowaniu w sprawach nieletnich
11. Środki zapobiegawcze stosowane w wobec nieletnich
12. Postępowanie przed sądem pierwszej instancji
13. Środki zaskarżenia
14. Wykonanie orzeczeń w postępowaniu w sprawach nieletnich
15. Spotkanie z kuratorem dla nieletnich;

3. Źródła prawa

• Ustawa z dnia 26.X.1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich,
• Konwencja o Prawach Dziecka,
• Reguły Minimalne ONZ tzw. reguły z Beijing lub też reguły pekińskie;

4. Literatura

• V. Konarska – Wrzosek, Prawny system postępowań z nieletnimi w Polsce, Lexis Nexis 2013;
• P. Górecki, Ustawa o postępowaniu w sprawach nieletnich w Polsce. Komentarz, warszawa 2007;
• M. K. Wolska: Postępowanie w sprawach nieletnich, Wolters Kluwer 2008;
• Gaberle, M. Korcyl – Wolska: Komentarz do ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich, Gdańsk 2002;
• Stańdo – Kawecka, Prawo karne nieletnich od opieki do odpowiedzialności, Warszawa 2007,
• H.J. Albrecht, M. Kilchling (red.), Jugendstrafrecht in Europa, Freiburg in. Br 2002;

przedmiot jednosemestralny z grupy S-4 w I semestrze na studiach II stopnia na kierunku Administracja
liczba godzin: 30 (15×2),
forma zaliczenia przedmiotu: egzamin pisemny
wymóg wstępny – brak

1. Ogólna informacja o przedmiocie: 

Założeniem wykładu jest przedstawienie uregulowań prawnych związanych z ochroną informacji. Kluczem do realizacji założenia jest omówienie poszczególnych typów informacji chronionych  i odpowiadających im mechanizmów ochronnych. Na pierwszy plan wysuwa się problematyka prawnie chronionych tajemnic – państwowej, służbowej, zawodowej i innych. Równie istotne są kwestie związane z ochrona prawa jednostki do prywatności i swobody komunikowania się – służą temu regulacje dotyczące danych osobowych. W końcu, nie wolno zapominać o ochronie informacji handlowych i produkcyjnych, która nabiera coraz większego znaczenia wobec rozwoju technicznego i obrotu gospodarczego.

Wykład na rozszerzać wiedzę studentów głównie z zakresu prawa administracyjnego i karnego, ale przede wszystkim przygotowywać ich do przyszłej działalności zawodowej. Nie można mieć wątpliwości, że znaczenie regulacji służących ochronie informacji rośnie i będzie rosło – równolegle rośnie zapotrzebowanie na wyspecjalizowanych w tej dziedzinie pracowników administracji.

2. Omawiana problematyka:

1. Pojęcie informacji, typologia, regulacje ochronne, źródła regulacji (2h)
2. Informacje niejawne (4h)
3. Tajemnica zawodowa, funkcyjna i inne (4h)
4. Dane osobowe (4h)
5. Informacja publiczna (4h)
6. Odpowiedzialność za naruszenie zasad ochrony informacji (5h)
7. Wykorzystanie informacji chronionych w postępowaniach przed organami władzy publicznej (5h)
8. Inne problemy ochrony i dostępu do informacji (2h)

3. Źródła prawa: 

Ustawa z dnia 7 października 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych, ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej i in.

4. Literatura 

S. Hoc, Ochrona informacji niejawnych i innych tajemnic ustawowo chronionych. Wybrane zagadnienia, Opole 2006.
J. Barta, P. Fajgielski, R. Markiewicz, Ochrona danych osobowych. Komentarz, Warszawa 2007.
M. Taradejna, R. Taradejna, Dostęp do informacji publicznej, a prawna ochrona informacji dotyczących działalności gospodarczej, społecznej i zawodowej oraz życia prywatnego, Warszawa 2003.

5. Literarura uzupełniająca: 

R. Kuciński, Informacje niejawne w bankowości, Warszawa 2000.
M. Rusinek, Tajemnica zawodowa i jej ochrona w polskim procesie karnym, Warszawa 2007.